Lunazyna
Badania nad lunazyną
Lunazyna jest 43-aminowym kwasem polipeptydowym. Pierwsze badania zostały przeprowadzone w 1996 roku przez naukowców z Kalifornii. Już wtedy zaczęto się zastanawiać nad niesamowitymi właściwościami soi.
To przeciwutleniacz, który redukuje utlenianie kwasu linolowego, działa antyoksydacyjnie oraz redukuje rodniki tlenowe.
Uczeni po zastosowaniu różnych eksperymentów zaobserwowali wymierne korzyści. Dzisiaj kwalifikuje się lunazynę jako środek obniżający cholesterol oraz zwalczający komórki nowotworowe. Ponadto wspiera układ odpornościowy, chroni przed wieloma chorobami oraz wzmacnia organizm.
Najgłośniej jest o badaniach nad skutecznością lunazyny w leczeniu raka. Liczne źródła potwierdzają, że zapobiega nowotworom oraz hamuje rozwój powstałych już komórek.
Białko soi lekarstwem na raka jelita grubego
Naukowcy z University of Illinois odkryli, że białko soi wpływa korzystnie na raka jelita grubego – przede wszystkim chroni organizm przed przerzutami. Uniemożliwia komórkom przyczepianie się do tkanki wątroby.
Gdyby nie przerzuty do wątroby, umieralność na raka jelita grubego byłaby zdecydowanie niższa. Uczeni przekonują, że lunazyna potrafi niszczyć komórki nowotworowe.
W momencie kiedy receptor zostanie zablokowany, nowe naczynia krwionośne nie mogą powstawać, co hamuje rozwój raka. Przeprowadzono eksperyment medyczny za pomocą myszy. Zwierzęta podzielono na grupy: kontrolną i 3 eksperymentalne. Jednej z nich zaaplikowano zastrzyk z lunazyny, drugiej oksaliplatynę, a trzeciej obie substancje. Po 28 dniach poddano badaniom wątrobę zwierząt.
Najlepiej wypadły myszy, które otrzymały zarówno lunazynę, jak i oksaliplatynę. Odnotowano zaledwie 5 nowych guzków. Wyniki wypadły optymistycznie również w przypadku podania samej lunazyny – wątroba była aż o 50% mniej zniszczona, niż w grupie kontrolnej – u której znaleziono 28 nowych guzów.
Naukowcy przekonują, że każdy człowiek chory na raka jelita grubego może zahamować rozwój choroby. Wystarczy pić dwie szklanki mleka sojowego dziennie.
Czy lunazyna naprawdę jest skuteczna?
W 1996 roku naukowcy z Uniwersytetu w Berkeley w stanie Kalifornia zaobserwowali niezwykłe właściwości lunazyny – 43-aminowego kwasu polipeptydowego, który w poleżeniu z chromatyną zniszczył komórki nowotworowe. Postanowiono zgłębić ten temat i przyjrzeć się z bliska tej substancji.
Dla potwierdzenia tej tezy wykonano szereg dokładnych analiz. Pierwsze co zaobserwowano to aktywność przeciwutleniającą lunazyny oraz ochronę organizmu przed stresem i czynnikami zewnętrznymi.
W 1999 roku potwierdzono wpływ lunazyny na serce. Ten naturalnie występujący peptyd w dużym stopniu jest odpowiedzialny za obniżenie poziomu cholesterolu.
Coraz to nowsze badania, wykazują kolejne korzyści z tego kwasu. W 2012 roku wykazano, że lunazyna zwiększa odporność organizmu. Jednak najbardziej spektakularnym wnioskiem jest fakt, że ten niezwykły specyfik może pomóc w walce z chorobami nowotworowymi. Nie tylko chroni przed komórkami, ale również bywa pomocny w leczeniu raka. Powstrzymuje rozrost powstałych komórek oraz chroni przed powstawaniem nowych.
Do badań nad nowotworami możemy zaliczyć m.in.:
- Aktywacja naturalnych komórek zabójczych przez Lunazynę i implikacja cytokin w immunoterapii chłoniaka.
- Lunazyna podawana doustnie w porównaniu z zastrzykiem śródotrzewnowym w celu hamowania przerzutów raka jelita grubego.
- Chemoprewolucyjne właściwości peptydu Lunazyny: przegląd.
- Peptyd sojowy wspomaga apoptozę komórek nabłonka sutka poprzez indukcję supresora guza PTEN: podobieństwa i różne działania.
- Lunazyna nasila działanie oksaliplatyny zapobiegając wzrostowi przerzutów raka okrężnicy, wiąże się z integryną α5β1 i hamuje sygnalizację FAK / ERK / NF-κB.
- Różnicowa ekspresja genów makrofagów RAW 264.7 w odpowiedzi na peptydazy RGD, Lunazyna ze stymulacją lipo polisacharydową i bez niej.
- Związek między sekwencją Lunazyny a jej hamującą aktywnością acetylacji histonów H3 i H4.
- Połączenie Lunazyna-aspiryna z transformacją komórek NIH / 3T3 indukowaną przez chemiczne czynniki rakotwórcze.
