Jednym z powodów, dla których ludzie są wciągani w ścieżkę ziołolecznictwa, jest silnie poruszające doświadczenie ponownego kontaktu z dzikimi roślinami. Ludzie współewoluowali z roślinami przez tysiąclecia i najwyraźniej nie moglibyśmy bez nich przetrwać. Ale nasze zapotrzebowanie na rośliny wykracza daleko poza tlen, śniadanie, obiad i kolację — nasz związek z roślinami jest zarówno energetyczny, jak i fizyczny. Oferują nam pożywienie, pożywienie i lekarstwa, a także połączenie ze starożytną mądrością i naszą dziką, zwierzęcą jaźnią.
Nasze współczesne społeczeństwo nie sprzyja takim związkom i choć pozornie radzimy sobie bez nich dobrze, na głębokim poziomie wielu z nas często odczuwa poczucie odłączenia lub straty, nie będąc w stanie tego zidentyfikować. Interakcja z dzikimi roślinami pomaga nam ponownie dostosować się do natury, której jesteśmy częścią i przywrócić to połączenie.
W The Wild Wisdom of Weeds, Katrina Blair zidentyfikowała trzynaście dzikich roślin jako „niezbędnych dla ludzkiego przetrwania”: szarłat, ptasie ziele, koniczyna, mniszek lekarski, dok, trawa, rdestowiec, ćwiartka jagnięca, malwa, gorczyca, babka lancetowata, portulaka i oset. Podczas swoich podróży po świecie zauważyła, że rośliny te można znaleźć na całym świecie, wszędzie tam, gdzie istnieje stała ludzka cywilizacja.
W zawirowaniach spowodowanych zmianami klimatycznymi i wyczerpywaniem się zasobów sugeruje, że rośliny te zapewniają lokalne źródło pożywienia i bezpieczeństwo, które się z tym wiąże, podczas gdy ich odporność i zdolność do adaptacji stanowi ważny przykład dla ludzi.
Wśród ich wielu atrybutów, te trzynaście dzikich globalnych roślin przetrwania:
- Występują obficie w pobliżu społeczności ludzkich na całym świecie, zarówno w środowisku wiejskim, jak i miejskim;
- Są odporne, odporne i potrafią przystosować się do zmieniających się warunków środowiskowych oraz poszukują niespokojnych terenów (innymi słowy, podążają naszymi śladami);
- Regeneruje wzburzone, nieurodzajne i ubite gleby;
- Umożliwienie nam prosperowania dzięki lokalnie pozyskiwanej żywności i budowanie bezpieczeństwa żywnościowego;
- Wymagają minimalnych zasobów do produkcji;
- Są niedrogie;
- Zapewnia bogate w składniki odżywcze źródło kompletnych białek, minerałów i witamin;
- Zapewnia lekarstwa i środki pierwszej pomocy;
- Może być stosowany w preparatach do kąpieli i upiększających; i
- Są źródłem włókien i barwników.
Większość książki autor poświęca obszernym profilom trzynastu dzikich roślin. Każdy profil rośliny zawiera zdjęcia rośliny i szczegółowe opisy botaniki roślin, siedlisk, historii, zastosowań jadalnych, działań medycznych, zastosowań leczniczych i receptur, w tym preparatów kulinarnych i leczniczych. Profile są właściwym połączeniem pouczającego opisu i anegdotycznej rozmowy i są dostępne zarówno dla początkujących, jak i doświadczonych zbieraczy dzikich roślin.
Przepisy obejmują te, które zostały opracowane dla autora Local Wild Life Cafe w Turtle Lake Refuge w Durango w Kolorado, która od piętnastu lat serwuje lokalnie uprawiane, dziko zebrane i żywe pokarmy na lunch dla swojej społeczności. Przepisy obejmują wariacje na temat znanych potraw (pesto z liści mniszka lekarskiego, szarlotkę z kwiatu koniczyny, zielone soki i zielone proszki do koktajli), a także pomysłowe przepisy, które rozciągają nas poza naszą strefę komfortu (chleb z rdestu, mleko z korzenia malwy, lemoniada z kwaśnego doku, portulaka kapusta kiszona). Biorąc to pod uwagę, pamiętajmy, że jeszcze kilkadziesiąt lat temu pizza była poza strefą komfortu kuchni amerykańskiej!
Jak się okazuje, rośliny, których najbardziej potrzebujemy i od których możemy się najwięcej nauczyć, mogą być po prostu tymi najbardziej skromnymi i odpornymi roślinami, które przystosowały się do rozwoju w naszym wspólnym ekosystemie — czy to za tylnymi drzwiami, wzdłuż chodnika, lub na skraju lasu. Nie ma wątpliwości, że zmiana sposobu myślenia o otaczających nas dzikich roślinach z chwastów na sprzymierzeńców wymaga nieco zmiany sposobu myślenia. Nie tak dawno temu moje dzieci i ja podsmażyłyśmy dziko zebraną pokrzywę i usiadłyśmy wokół stołu, biorąc pierwsze kęsy z więcej niż odrobiną niepokoju!
Podobnie jak w przypadku ziołolecznictwa, nauka i oswajanie się z dziką żywnością jest o wiele bardziej wykonalna dzięki przewodnictwu i delikatnej zachęcie zaufanego mentora. Ta książka obiecuje być właśnie tym – mentorem i cennym źródłem informacji, z którym można się zapoznać, gdy uczymy się włączać więcej dzikich roślin do naszego codziennego życia. Z pewnością otworzyło mi to oczy na żerowanie jako zintegrowany sposób odżywiania się, a nie tylko okazjonalne uzupełnienie, i zainspirowało mnie do szerszego wykorzystania tych dzikich roślin.
Prezenty książkowe!
Z przyjemnością oferujemy naszym czytelnikom w Stanach Zjednoczonych szansę na wygranie egzemplarza Dzikiej mądrości chwastów!
Aby mieć szansę na wygraną, zostaw komentarz, korzystając z jednej z poniższych opcji komentarza, i opowiedz nam o swoich doświadczeniach związanych z żerowaniem – czy zbierasz dziko którąś z roślin wymienionych powyżej? O których chcesz dowiedzieć się więcej?
Aby otrzymać drugi wpis bonusowy, zapisz się do naszego newslettera (w polu na dole naszej strony internetowej lub pod tym linkiem), a następnie wróć i zostaw drugi, osobny komentarz, informując nas o tym. Jeśli jesteś już zapisany do naszego newslettera, daj nam o tym znać w drugim komentarzu.
Konkurs kończy się o północy (czasu wschodnioamerykańskiego) w poniedziałek 8 grudnia 2014 r. Zwycięzcę wybierzemy za pomocą generatora liczb losowych. Zwycięzcą jest ten, kto zostawił komentarz pasujący do tego numeru! Zwycięzca zostanie ogłoszony w komentarzach poniżej oraz na Facebooku.
Powodzenia!
Zdjęcia dzięki uprzejmości Chelsea Green Publishing
