Gdybyśmy cofnęli się w czasie i weszli do średniowiecznego ogrodu leczniczego lub kuchennego, na jego tyłach z pewnością znaleźlibyśmy stosunkowo nieznany sadzić dzisiaj — lubczyk. W przeciwieństwie do wielu ziół, lubczyk mógł rozpocząć swoją podróż z ludźmi jako roślina lecznicza i przekształcił się w roślinę kulinarną, którą zbyt niewielu z nas lubi dzisiaj. Przyjrzyjmy się tej roślinie i poznajmy niektóre z mało znanych sposobów wykorzystania lubczyku.
O lubczyku
Levisticum officinale, z rodziny Apiaceae (marchew/pietruszka), pochodzi z południowej Europy i górzystych regionów Morza Śródziemnego.
Lovage jest byliną w strefach 3-9. To jeden z pierwszych wiosennych upałów w naszym regionie. Kiedy kwitną mlecze, ma około dwunastu do piętnastu cali wysokości, ale może osiągnąć sześć lub siedem stóp wysokości i stanowi uroczą granicę tła każdego ogrodu. Podobnie jak inne wczesne rośliny, jest bogata w witaminy: witaminę C i witaminy z grupy B.
Lubi pełne słońce, ale przetrwa w półcieniu (chociaż nie będzie tak wysoka).
Jeśli jesteś zainteresowany zasadzeniem lubczyku, najlepiej postaraj się o przeszczep od kogoś. Kiełkowanie nasion nie jest niezawodne i zwykle ma około 50% żywotności. Odkryłem, że surowe zimy (strefa 3) nie mają dużego wpływu na odrastanie lubczyku. Inne rośliny mogą obumrzeć, ale lubczyk jest odporny, chociaż uważam, że przeszczepy wiosenne odnoszą większy sukces niż jesienne.
Jednym z nielicznych problemów ogrodowych związanych z lubczykiem są mszyce. Dobrze towarzyszy również roślinom okopowym; wydaje się, że pomaga to w ich rozwoju.
Roślina zakwita na naszym terenie pod koniec czerwca żółto-zielonkawymi kwiatami. Lubczyk jest uważany za roślinę zapylającą.
Historia lubczyku
Historia lubczyku sięga starożytnych Greków, którzy żuli liście w celu trawienia i wzdęcia. Liście umieszczano w butach, aby ulżyć zmęczonym stopom (McVicar, 1997).
Nasiona były kiedyś prawie tak drogie jak czarny pieprz.
Hildegarda z Bingen używała lubczyku w swojej kuchni.
John Gerard uważał, że lubczyk był jednym z najlepszych lekarstw swoich czasów (połowa XVI wieku).
Culpepper twierdził, że sproszkowane korzenie grzane w winie „rozgrzewają zimny żołądek, wspomagają trawienie i pochłaniają całą surową i zbędną wilgoć” (Culpeper, 1814).
Lovage przybył do Ameryki wraz z wczesnymi mieszkańcami Nowej Anglii i często znajdował się w ich ogrodach. Mieszkańcy Nowej Anglii cukierkowali korzeń i żuli ziarno podczas długich nabożeństw, aby zachować czujność.
Lovage był jednym z nasion sprzedawanych przez wczesnych American Shakers.
Kulinarne zastosowania lubczyku
To, co sprawia, że lubczyk jest tak wyjątkowy dla tych z nas, którzy go cenią, to fakt, że smakuje jak seler. Pierwotnie był popularny jako sałata, zanim seler stał się tak powszechny jak dzisiaj.
Wszystkie części rośliny mogą być użyte. Liście można posiekać i dodać do każdego dania, w którym używa się selera, w tym sałatek, zup, gulaszu, frittaty, sałatki jajecznej i sałatki ziemniaczanej. Smak jest silniejszy niż seler, więc używaj go odpowiednio. Jeśli lubisz Bloody Mary’s, wydrążona łodyga lubczyku jest dla Ciebie!
Nalewki wytwarzano głównie z nasion, a jeden z popularnych średniowiecznych przepisów zawierał zarówno krwawnik pospolity, jak i wrotycz pospolity.
Zupa Lubczykowo-Ziemniaczana
Druk
Składniki
~ 152 ~ 1 uncja masła
2 średnie cebule, drobno posiekane
4 łyżki liści lubczyku, drobno posiekanych
3 łyżki mąki uniwersalnej
2 szklanki bulionu z kurczaka
1 szklanka mleka lub gęstej śmietanki
2 lub 3 pokrojone ziemniaki
Sól i biały pieprz do smaku
Kierunki
-
Rozpuść masło w rondlu i delikatnie smaż cebulę przez 5 minut lub do miękkości. Dodaj lubczyk
Wsyp mąkę i gotuj na średnim ogniu przez minutę, ciągle mieszając.
Stopniowo wlewaj bulion, dodaj ziemniaki, przykryj i gotuj na wolnym ogniu przez 15 minut lub do miękkości ziemniaków.
Dodać mleko, sól i pieprz, doprowadzić do lekkiego wrzenia. Nie gotuj zupy, bo się zważy.
Możesz dodać marchewkę lub inne warzywa według uznania; po prostu zwiększ ilość płynu (bulionu lub mleka), aż do uzyskania pożądanej konsystencji. Jeśli nie czujesz się dobrze, dodaj czosnek.
Chociaż powiedziano mi, że lubczyk źle wysycha, nie stwierdziłem, że tak jest. Suszę liście tak jak każdą inną roślinę i umieszczam je w szczelnych szklanych słoikach. Później miażdżę je lub pudruję i używam w razie potrzeby do aromatyzowania. Liście należy usunąć z łodyg przed suszeniem, inaczej żółkną. Staram się zbierać liście, zanim zakwitną. Tak jak inne rośliny, po kwitnieniu staną się nieco gorzkie.
Terapeutyczne zastosowanie lubczyku
Lovage był używany do naparów, nalewek, wywarów, octów, eliksirów, pastylek do ssania oraz kąpieli i moczenia stóp.
Wszystkie części lubczyku były wykorzystywane terapeutycznie (i kulinarnie). Herbaty z liści i łodygi były powszechne i używane na ból gardła i problemy z migdałkami, reumatyzm / zapalenie stawów, żółtaczkę i trawienie. Lubczyk jest znany jako środek moczopędny i był uważany za dobry na kamienie nerkowe i zwiększa przepływ moczu (Wood, 2007).
Korzenie były używane w maściach na problemy skórne i dodawane do wody do kąpieli na bolące stawy lub problemy skórne.
Zebrane nasiona, gdy dojrzeją, żuje się je w celu trawienia i wzdęcia.
Kiedyś czyraki leczono liśćmi lubczyku smażonymi na oleju i stosowano jako okłady.
Lovage należy do tej samej rodziny co osha (Ligusticum porter) i dlatego niektórzy zielarze uważają go za możliwą ulgę w dolegliwościach płuc (Wood, 2007).
Jeśli używasz moczenia stóp (inna starożytna metoda), spróbuj użyć lubczyku (dowolnej części) z miętą, tymiankiem, lawendą i rozmarynem w równych proporcjach do tak ciepłej wody, jaką możesz wygodnie tolerować. Lubię dodawać ½ łyżeczki suszonej musztardy w proszku, aby otworzyć pory. Wkładam torebkę kulek do moczenia stóp, ponieważ pocierając nimi stopy, dotykasz większości punktów refleksologicznych na stopach.
Lovage, choć stosunkowo mało znany w naszym dzisiejszym ziołowym świecie, jest jednym ze starożytnych ziół, którym być może należy nadać inny wygląd jako kulinarne lub wspomagające zdrowie zioło do uprawy w twoim ogrodzie.
A więc jesteś. Siedem mało znanych sposobów wykorzystania lubczyku. Mam nadzieję, że weźmiesz pod uwagę tę roślinę podczas projektowania i sadzenia ogrodu w tym roku. Jeśli lubisz zioła kulinarne, jest to nowość do wypróbowania, podobnie jak seler, ale lepsza. Jeśli lubisz zioła wspierające zdrowie, istnieje wiele informacji na temat historycznych zastosowań lubczyku, z których niektóre mogą być nadal aktualne.
PRZYPISY
Culpeper, N. (1814). Kompletny zielarz i angielski lekarz Culpepera. Glenwood, Illinois. (Przedruk)
McVicar, J. (1997). Kompletna książka zielarska Jekkasa. Rydalmere NSW: Hodder & Stoughton.
Drewno, M. (2008). Ziemski ziołowy: kompletny przewodnik po roślinach leczniczych Starego Świata. Berkeley, Kalifornia: North Atlantic Books.
