Od wielu lat grzyby przyciągają większość uwagi jako popularny dodatek do pizzy. Ale ostatnio ci członkowie królestwa grzybów zyskują wiele uwagi jako „superżywność”, a funkcjonalne grzyby, takie jak soplówka jeżowata (Hericium erinaceus), stają się coraz bardziej popularne.

W dzisiejszych czasach grzyby są badane pod kątem ich właściwości zdrowotnych i są spożywane nie tylko jako żywność odżywcza, ale także jako nutraceutyki, suplementy diety, które mają korzyści zdrowotne (Sabaratnam i in., 2013). Przeciętny konsument staje się również coraz bardziej świadomy korzyści zdrowotnych płynących z różnych gatunków grzybów.

Podczas gdy wiele jadalnych odmian grzybów ma korzyści zdrowotne, kilka z nich ma wyjątkowe właściwości. Lwią grzywę (Hericium erinaceus) zwraca się szczególną uwagę ze względu na jej potencjalne korzyści w zakresie wspomagania regeneracji nerwów i zdrowia mózgu (Sabaratnam i in., 2013).

Nie wiem jak ty, ale ja się starzeję, a także jako matka, stwierdzam, że potrzebuję całej mocy mózgu, jaką mogę uzyskać! Jestem więc bardzo zainteresowany wspieraniem moich zdolności umysłowych i utrzymywaniem odżywionego układu nerwowego. W tym artykule omówimy zalety lwiej grzywy i najlepsze źródła tej potęgi grzybowej.

Co to jest Lwia Grzywa?

Lwia grzywa, historycznie znana jako grzyb jadalny, otrzymała swoją nazwę ze względu na białe, puszyste, kaskadowo białe kolce (Stamets, 2005) przypominające długie loki lwa. Hericium erinaceus rośnie w formacji, która przypomina gigantyczną śnieżkę i jest czasami określana jako głowa małpy, broda starca, grzyb jeż, pompon (Stamets, 2005) i yamabushitake, japońskie słowo, które tłumaczy się jako „ci, którzy śpią w góry” (Rogers, 2011).

Lwia grzywa występuje najliczniej w południowych regionach Stanów Zjednoczonych, ale odnotowano ją również w innych obszarach Ameryki Północnej, a także w Europie, Chinach i Japonii (Stamets, 2005).

W naturze lwia grzywa może dorastać do 40 cm średnicy (Stamets, 2005). Ten grzyb nie ma takiego samego wyglądu jak typowy grzyb, bez łodygi i kapelusza. Jego białe, kaskadowe kolce wyrastają w dół widelcem, zmieniając z wiekiem kolor na brązowy lub żółtobrązowy (Stamets, 2005). Jeśli napotkasz tego białego, kolczastego grzyba w jego naturalnym środowisku, prawdopodobnie rośnie on na pniach lub kłodach zamierających lub martwych dębów, orzechów, buków, klonów lub jaworów (Stamets, 2005).

Wcześniej grzyby były uważane za część królestwa roślin, ale teraz mają swoje własne wyróżnienia jako członkowie królestwa grzybów. Grzyby są zwykle rozpoznawane po ich owocnikach, czyli części, którą widzimy gołym okiem; jednak większość magii zachodzi pod powierzchnią lub na poziomie komórkowym z grzybnią. Grzybnia to sieć komórek zwanych strzępkami, która jest zwykle ukryta w glebie lub korze drzew (Utah State University, b.d.). Sieć ta wędruje przez wiele siedlisk, zabierając ze sobą składniki odżywcze z gleby, roślin i innych organizmów, aby ostatecznie przemieścić składniki odżywcze w łańcuchu pokarmowym (Stamets, 2005). Ostatnio z przyjemnością przeczytałem ten słodki wiersz o pięknie grzybów:

„Bez liści, bez pąków, bez kwiatów;
A jednak tworzą owoce.
Jako pokarm, jako tonik, jako lekarstwo;
Całe stworzenie jest cenne” (Chang i Miles, 1989, s. 345).

Zalety lwiej grzywy 

Jak wspomniano, lwia grzywa jest najbardziej znana ze swojej ważnej pracy we wspieraniu funkcji mózgu, pamięci i nastroju. Wiele badań dowiodło, że lwia grzywa może pomóc osobom w skupieniu umysłu i zachowaniu wiedzy, a nawet wspierać choroby zwyrodnieniowe, takie jak choroba Alzheimera, poprzez stymulację czynnika wzrostu nerwów (NGF) (Chong i in., 2019). Czynnik wzrostu nerwów to rodzina białek, które utrzymują i pomagają we wzroście i regeneracji neuronów podczas naszego dorosłego życia (Sabaratnam i in., 2013). W badaniu z 2013 roku opublikowanym w International Journal of Medicinal Mushrooms zbadano interakcję między Hericium erinaceus a NGF i stwierdzono, że indukuje syntezę komórek NGF i promuje wzrost neurytów w mózgu in vitro (Lai i in., 2013).

W miarę jak ludzie się starzeją, niektóre funkcje poznawcze zaczynają słabnąć i zaczynamy tracić zdolność tworzenia połączeń w mózgu, uczenia się nowych umiejętności, zatrzymywania informacji i przywoływania wspomnień (Burke i Barnes, 2006). Lwia grzywa jest silnym tonikiem dla mózgu i jest coraz częściej badana pod kątem swoich właściwości neuroprotekcyjnych (Zhang i in., 2016). Jak mówi światowej sławy mikolog i autor Paul Stamets: „Lwia grzywa może być naszym pierwszym„ inteligentnym ”grzybem. Jest to bezpieczny, jadalny grzyb, który wydaje się zapewniać korzyści poznawcze naszej starzejącej się populacji” (Stamets, 2017, para 16).

W podwójnie ślepej, kontrolowanej placebo próbie klinicznej przeprowadzonej w Japonii w 2009 roku, mężczyznom w wieku 50-80 lat z łagodnymi zaburzeniami funkcji poznawczych podawano cztery tabletki 250 mg zawierające 96% proszku z lwiej grzywy trzy razy dziennie przez 16 tygodni ( Mori i in., 2009). Wyniki tego badania wykazały wyraźną poprawę testów funkcji poznawczych w porównaniu z grupą placebo, stwierdzając, że lwia grzywa może być skuteczna w poprawie łagodnych zaburzeń poznawczych u ludzi (Mori i in., 2009).

W naszym szybko zmieniającym się społeczeństwie myślę, że większość ludzi skorzystałaby na zmniejszeniu stresu i zwiększeniu pokoju lub ogólnie szczęścia. Wiele badań wykazało, że spożywanie lwiej grzywy może być pomocne nie tylko we wspieraniu zdrowia mózgu, ale także w łagodzeniu lęku i depresji (Nagano i in., 2010).

Depresja jest powszechną i poważną chorobą o szerokim wpływie na całym świecie (Chong i in., 2019). Wpływ lwiej grzywy na funkcjonowanie mózgu może również okazać się korzystny we wspieraniu osób cierpiących na depresję i stany lękowe. W badaniu z 2010 roku 30 kobiet po menopauzie, które spożywały lwią grzywę w kontrolowanej dawce zapiekanej w ciasteczkach przez okres 4 tygodni, wykazywało mniejszy niepokój i depresję, a także wykazało poprawę koncentracji umysłowej (Nagano i in., 2010). Chociaż do tej pory nie przeprowadzono wielu badań wykorzystujących lwią grzywę jako alternatywę w leczeniu depresji (Chong i in., 2019), możemy mieć nadzieję, że w przyszłości zostanie przeprowadzonych więcej badań w tej dziedzinie. Lwia grzywa może pomóc uspokoić nasz układ nerwowy i sprawić, że poczujemy się szczęśliwsi (Nagano i in., 2010).

Oprócz wszystkich korzyści poznawczych i poprawiających nastrój, lwia grzywa ma również znaczną wartość odżywczą. Hericium erinaceus składa się z białka, węglowodanów, błonnika, tłuszczów, aminokwasów, a także wielu witamin i minerałów (Bacha i in., 2018). Lwia grzywa była również używana w Tradycyjnej Medycynie Chińskiej jako środek wspomagający trawienie od tysięcy lat (Stamets, 2005).

Jak większość grzybów, lwia grzywa zawiera również szczególny rodzaj złożonych polisacharydów o rozgałęzionych łańcuchach, zwanych beta-glukanami. Beta-glukany sprawiają, że lwia grzywa jest doskonałym wyborem dla wzmocnienia odporności (Hobbs, 1986). W rzeczywistości polisacharydy występujące w grzybach są podobne do tych występujących w bardziej powszechnie znanych ziołach wspomagających układ odpornościowy, takich jak echinacea (Echinacea spp.) i astragalus (Astragalus membranaceus) (Hobbs, 1986). Złożone polisacharydy znajdujące się w ziołach i grzybach mogą również pomóc w zaburzeniach równowagi ciśnienia krwi, cholesterolu, wrzodów, raka, cukrzycy, problemów z wątrobą i innych (Bacha i in., 2018).

Podczas gdy możliwość wspierania przez lwią grzywę wielu zaburzeń równowagi ciała i umysłu jest dość ekscytująca, obecnie większość badań nad korzyściami płynącymi z lwiej grzywy została przeprowadzona na zwierzętach. Ponieważ znajdujemy więcej dowodów na to, że grzywa lwa może pomóc w poprawie funkcji umysłowych, możemy założyć, że więcej badań zostanie również przeprowadzonych na ludziach. Chociaż należy przeprowadzić więcej badań nad skutkami ubocznymi lwiej grzywy, oprócz przypadku zgłoszonej niewydolności oddechowej związanej ze spożyciem ekstraktu z lwiej grzywy (Nakatsugawa i in., 2003), stwierdzono, że ma on bardzo niewiele skutków ubocznych i jest uważany za bezpieczny (Zhang i in., 2016). Jeśli jednak jesteś uczulony lub masz nadwrażliwość na grzyby, unikaj spożywania lwiej grzywy w jakiejkolwiek postaci.

Gdzie znaleźć grzyba lwia grzywę

Wcześniej lwia grzywa była dostępna tylko wtedy, gdy wiedziałeś, jak ją zdobyć lub byłeś doświadczonym hodowcą grzybów. Ostatnio jednak stała się szerzej dostępna w wielu sklepach spożywczych dla smakoszy, na półkach w alejkach z suplementami lub witaminami w wielu sklepach ze zdrową żywnością, a nawet na targowiskach rolniczych!

Zbieranie grzybów

Jeśli masz ochotę na przygodę, latem i jesienią możesz poszukać lwiej grzywy w lasach liściastych Ameryki Północnej, Europy i Azji (Stamets, 2017). Słowo ostrzeżenia podczas żerowania na grzyby! Zawsze upewnij się, że zidentyfikujesz znalezione grzyby przed ich spożyciem.

Wyhoduj własne

Jeśli czujesz się na siłach, aby podjąć wyzwanie, inną opcją jest próba wyhodowania w domu grzybów lwiej grzywy. Uprawa własnych grzybów to świadomy wybór ekologiczny, ponieważ zawsze najlepiej jest robić wszystko, co w naszej mocy, aby chronić nasze gatunki dzikich zwierząt i jeść lokalnie! Jeśli brzmi to dla ciebie onieśmielająco, istnieje wiele źródeł dostępnych dla niedoświadczonego hodowcy grzybów.

Uprawa grzybów zyskuje na popularności jako hobby, do tego stopnia, że ​​można nawet znaleźć proste zestawy do uprawy grzybów DIY, łatwo dostępne w lokalnym sklepie spożywczym lub w Internecie. Udało mi się znaleźć źródło zakupu zestawu do uprawy lwiej grzywy na NorthSpore. Zestawy te zwykle zawierają blok owocnikowania skolonizowanego grzyba wykonany z trocin, więc ciężka praca została w większości wykonana za ciebie.

Sprawdzenie lokalnego rynku rolników w poszukiwaniu zestawów do uprawy to kolejna świetna możliwość, ponieważ wielu hodowców pieczarek dzieli się swoją miłością do grzybów i zachęca innych do uprawy w domu. Jeśli mieszkasz w San Diego, doskonałym źródłem dla początkującego hodowcy grzybów jest SoulFungi. Możesz zobaczyć ich dostępne zestawy i skontaktować się z nimi, aby odebrać zestaw, jeśli jesteś w okolicy!

Jeśli znajdziesz puszystą, białą główkę lwiej grzywy, czy to dzikiej, czy wyhodowanej w domu, możesz postępować zgodnie ze wskazówkami Freshcap Mushrooms, jak ją zbierać.

Sposoby czerpania korzyści z lwiej grzywy

Gotowanie z grzybami

Jak w przypadku większości roślin i grzybów, użycie świeżych grzybów jest zwykle uważane za najlepsze!

Ponieważ grzyby jeżowate są obecnie częściej sprzedawane w sieciach gastronomicznych dla smakoszy, wiele osób decyduje się częściej przygotowywać te grzyby w domu. Lwia grzywa ma łagodny smak, z teksturą przypominającą trochę homara lub krewetkę.

Lwia grzywa najlepiej smakuje podsmażona na maśle (jak większość grzybów), ale smaczna jest również pozbawiona glazur z sake lub białym winem lub podsmażona z octem sherry i szalotką. Popularne zastosowania lwiej grzywy to zupy, dodatki i frytki.

Wielu wegetarian uważa, że ​​lwia grzywa może być dobrym substytutem mięsa lub owoców morza w różnych potrawach, ponieważ jej gąbczasta konsystencja wchłania smak tego, z czym jest gotowana. Lwia grzywa staje się również popularnym wyborem w wegetariańskich ciastach krabowych, ponieważ smak jest bardzo podobny. Oto przepis na ciastka z kraba z lwiej grzywy, jeśli chcesz spróbować.

Więcej wskazówek na temat gotowania z grzybami znajdziesz w tym poście na naszym blogu: Gotowanie z grzybami jadalnymi: przewodnik dla początkujących.

Korzystanie z Grzybowych Suplementów

Chociaż jestem zwolennikiem spożywania świeżej grzywy lwa jako pokarmu, jest ona również szeroko dostępna w postaci ekstraktów, tabletek lub proszku. Decydując, gdzie kupić suplementy z lwiej grzywy, pamiętaj o praktykach firmy i upewnij się, że wydobywa ona zarówno cały owocnik grzyba, jak i grzybnię, aby uchwycić cały profil składników odżywczych grzyba.

Aby prawidłowo dawkować, postępuj zgodnie z instrukcjami dotyczącymi wybranego preparatu. Ogólnie zalecana dawka sproszkowanej grzywy lwa to 2-5 gramów dziennie (Powell, 2014). W postaci ekstraktu można również użyć 1-3 ml (1:3 w 60% dla świeżych owocników lub 1:5 w 40% dla suszonych) (Rogers, 2011). Jednak przy włączaniu nowego suplementu do diety zwykle najlepiej jest zaczynać stopniowo. Sugerujemy rozpoczęcie od 1 grama dziennie i stopniowe dostosowywanie dawki.

Jednym z moich ulubionych sposobów na wykorzystanie lwiej grzywy jest dodanie jej do porannej kawy. Ku mojemu podekscytowaniu marka Four Sigmatic stworzyła mieszankę, która jest właśnie tym — kawą i lwią grzywą razem, aby jeszcze łatwiej rozpocząć dzień!

Lubię też dodawać proszek z lwiej grzywy do moich koktajli, zanim usiądę przy biurku, aby napisać cały dzień. Lubię używać grzybowego suplementu superfood w proszku od Om lub dodawać ekstrakt do mojej herbaty. Jeśli żadna z tych opcji nie wydaje ci się atrakcyjna, Host Defense, której właścicielem jest Paul Stamets, sprzedaje również sproszkowaną lwią grzywę jako suplement w postaci kapsułek. Pamiętaj, że w przypadku niektórych procedur suplementacji potrzeba czasu, zanim zobaczysz wyniki. Rozpocznij kurację lwią grzywą już dziś, a zanim się zorientujesz, poczujesz efekty działania tego potężnego, wzmacniającego mózg grzyba.

Wypróbuj Lion’s Mane już dziś

Jak widzisz, jest tak wiele do poznania na temat grzyba lwiej grzywy! Osobiście widziałem pozytywne skutki dodania tego cudownego grzyba do mojej diety i jestem podekscytowany, że mogę lepiej zrozumieć, gdy odkrywamy więcej o tym kudłatym małym grzybku i o tym, co może zrobić, aby zapewnić nam większą jasność, skupienie i sprawiają, że czujemy się bardziej spokojni i zadowoleni.

PRZYPISY

Bacha, SAS, Shujaat, A., Li, Y., Rehman, HU, Farooq, S., Mushtaq, A. i Wahocho, S. (2018). Grzyb lwia grzywa; Nowy dodatek do żywności i naturalna nagroda za dobre samopoczucie człowieka: recenzja [Streszczenie]. International Journal of Biosciences, 13(4), 396-402. Pobrane z http://www.innspub.net/wp-content/uploads/2018/10/IJB-Vol-13-No-4-p-396-402.pdf

~ 152 ~ Burke, SN i Barnes, CA (2006). Neuroplastyczność w starzejącym się mózgu. Nature Recenzje Neuroscience, 7 (1), 30–40. https://doi.org/10.1038/nrn1809

Chang, ST i Miles, PG (1989). Grzyby jadalne i ich uprawa. Boca Raton, Floryda: CRC Press.

Chong, PS, Fung, M., Wong, KH i Lim, LW (2019). Potencjał terapeutyczny Hericium erinaceus w zaburzeniach depresyjnych. International Journal of Molecular Sciences, 21(1), 163. https://doi.org/10.3390/ijms21010163

Hobbs, C. (1986). Grzyby lecznicze. [Artykuł w Internecie]. Pobrane z https://www.christopherhobbs.com/library/featured-articles/mushroom-articles/

Lai, P., Naidu, M., Sabaratnam, V., Wong, K., David, RP, Kuppusamy, UR, … Malek, SNA (2013). Właściwości neurotroficzne grzyba leczniczego lwia grzywa, Hericium erinaceus (podstawczaki wyższe) z Malezji. International Journal of Medicinal Mushrooms, 15 (6), 539–554. https://doi.org/10.1615/intjmedmushr.v15.i6.30

Mori, K., Inatomi, S., Ouchi, K., Azumi, Y. i Tuchida, T. (2009). Poprawa działania grzyba yamabushitake (Hericium erinaceus) na łagodne zaburzenia poznawcze: badanie kliniczne z podwójnie ślepą próbą i kontrolą placebo. Fitoterapia Badania, 23(3), 367-372. https://doi.org/10.1002/ptr.2634

Mori, K., Obara, Y., Moriya, T., Inatomi, S. i Nakahata, N. (2011). Wpływ Hericium erinaceus na deficyty uczenia się i pamięci wywołane peptydem amyloidu β(25-35) u myszy. Badania biomedyczne, 32 (1), 67–72. https://doi.org/10.2220/biomedres.32.67

Nagano, M., Shimizu, K., Kondo, R., Hayashi, C., Sato, D., Kitagawa, K. i Ohnuki, K. (2010). Zmniejszenie depresji i lęku o 4 tygodnie Spożycie Hericium erinaceus. Badania biomedyczne, 31 (4), 231–237. https://doi.org/10.2220/biomedres.31.231

Nakatsugawa, M., Takahashi, H., Takezawa, C., Nakajima, K., Harada, K., Sugawara, Y., … Abe, S. (2003). Hericium erinaceum (yamabushitake) wywołany ekstraktem zespół ostrej niewydolności oddechowej monitorowany przez białka surfaktantu w surowicy. Medycyna wewnętrzna, 42 (12), 1219–1222. https://doi.org/10.2169/internalmedicine.42.1219

Powell, M. (2014). Grzyby lecznicze: przewodnik kliniczny (wyd. 2). Dorset, Wielka Brytania: Mycology Press.

Rogers, R. (2011). Apteka grzybów: Kompletny przewodnik po grzybach leczniczych i porostach Ameryki Północnej. Berkeley, Kalifornia: North Atlantic Books.

Sabaratnam, V., Kah-Hui, W., Naidu, M. i David, PR (2013). Zdrowie neuronów – czy grzyby kulinarne i lecznicze mogą pomóc? Journal of Traditional and Complementary Medicine, 3 (1), 62–68. https://doi.org/10.4103/2225-4110.106549

Stames, P. (2005). Bieganie z grzybnią: jak grzyby mogą pomóc uratować świat. Berkeley, Kalifornia: Dziesięć prędkości prasy.

Stamets, P. (2017). Lwia grzywa: Grzyb poprawiający pamięć i nastrój? [Artykuł w Internecie]. Pobrane z https://www.huffpost.com/entry/mushroom-memory_b_1725583?guccounter=1

Uniwersytet Stanowy Utah. (nd). Czym są grzyby? [Artykuł w Internecie]. Pobrane z https://herbarium.usu.edu/fun-with-fungi/what-are-fungi

Wang, G., Zhang, X., Maier, SE, Zhang, L., & Maier, RJ (2019). Hamowanie in vitro i in vivo Helicobacter pylori przez etanolowe ekstrakty z grzyba leczniczego lwia grzywa, Hericium erinaceus (Agaricomycetes). International Journal of Medicinal Mushrooms, 21 (1), 1–11. https://doi.org/10.1615/intjmedmushrooms.2018029487

Zhang, J., An, S., Hu, W., Teng, M., Wang, X., Qu, Y., … Wang, D. (2016). Właściwości neuroprotekcyjne Hericium erinaceus w zróżnicowanych komórkach PC12 uszkodzonych glutaminianem i mysim modelu choroby Alzheimera. International Journal of Molecular Sciences, 17(11), 1810. https://doi.org/10.3390/ijms17111810