7 najlepszych roślin do ogrodu ziołowego dla początkujących

Uprawa własnych ziół to sprawdzony sposób na pogłębienie relacji z twoja apteka. Nigdy nie zapomnę, kiedy po raz pierwszy otarłam się o szałwię lekarską (Salvia officinalis) w moim własnym ogrodzie i byłam zaskoczona, jak chłodne były aksamitne liście na mojej skórze. Później, kiedy dowiedziałem się, że zielarze często używają szałwii do łagodzenia uderzeń gorąca, przypomniałem sobie odświeżający dotyk zioła i byłem w stanie stworzyć związek między moim osobistym doświadczeniem a tym, co przeczytałem. Na szczęście nie trzeba być doświadczonym ogrodnikiem, aby zacząć uprawiać własne zioła. W tym artykule podzielę się siedmioma łatwymi w uprawie i przydatnymi ziołami do ogrodu ziołowego dla początkujących, wraz ze wskazówkami dotyczącymi używania i uprawy każdego z nich.

Uprawiam własne zioła od około 10 lat i mam na swoim koncie wiele sukcesów i równie wiele porażek! Nieuchronnie będziesz popełniać błędy. Pamiętaj tylko, że ogrodnictwo to nauka przez całe życie, a porażka jest częścią tego procesu. Niektórzy ludzie rodzą się z zielonymi kciukami, ale wielu innych (w tym ja!) rozwija je po latach prób i błędów.

Poznaj swoją strefę wzrostu

Pierwszym krokiem w planowaniu ogrodu jest określenie strefy uprawy, dzięki czemu można wybrać rośliny najlepiej pasujące do klimatu. Świat jest podzielony na „strefy twardości” w oparciu o najniższe średnie temperatury zimowe. (Aby znaleźć swoją strefę, kliknij tutaj i wpisz swój kod pocztowy, aby dowiedzieć się, w której strefie mieszkasz.)

Dlaczego to jest ważne? Na odwrocie opakowania z nasionami często zobaczysz wiersz, który mówi coś w rodzaju „Odporny na strefę 7”. Oznacza to, że roślina przetrwa zimy do strefy 7, ale dalej na północ prawdopodobnie ulegnie mrozowi. Na przykład Strictly Medicinal Seeds wymienia passiflorę (Passiflora incarnata) jako „odporną na strefy 6-12”. Oznacza to, że passiflora jest wystarczająco odporna, aby przetrwać zimy i rosnąć jako roślina wieloletnia w strefach 6-12, ale jeśli jest uprawiana dalej na północ niż strefa 6, prawdopodobnie umrze po pierwszych przymrozkach, jeśli nie zostanie przykryta lub wniesiona do pomieszczenia.

W tym artykule uwzględniłem strefy odporności dla każdej rośliny, więc zanim zaczniesz czytać dalej, możesz poświęcić chwilę na zidentyfikowanie swojej strefy, jeśli jeszcze jej nie znasz.

7 Łatwe w uprawie i przydatne zioła

Stany Zjednoczone są ogromne, a rośliny takie jak aloes (Aloe barbadensis), rozmaryn (Salvia rosmarinus) i eukaliptus (Eucalyptus spp.) mogą kwitnąć przez cały rok w Kalifornii lub na Florydzie, ale są trudne (i w niektórych przypadkach niemożliwe) do uprawy na zewnątrz w Maine lub Vermont. Na szczęście istnieje wiele przydatnych ziół, które dobrze rosną we wszystkich klimatach USA, z wyjątkiem najbardziej ekstremalnych. Te łatwe w uprawie i odporne rośliny są idealne do ogrodu ziołowego dla początkujących.

Aby sporządzić tę listę, wybrałem tylko zioła, które są niezwykle przydatne z różnych powodów. Nie ma tu żadnych cudów, które można zrobić za jednym zamachem — tylko wszechstronne zioła, które tworzą wszechstronny ogród apteczny — obejmujący wszystko, od leczenia ran i obniżania gorączki, po magię kuchenną i ulubione zapylacze.

Szczypiorek (Allium schoenoprasum)

Szczypiorek (Allium schoenoprasum) to najbardziej przyjazne w kuchni zioło z tej serii, a jego czosnkowe łodygi i fioletowe kwiaty lśnią w occie ziołowym i olejach jadalnych. Te mikstury są niezapomniane, gdy są używane w sosach sałatkowych lub marynatach. W prezencie umieść je w ładnej szklanej butelce z unikalną etykietą dla przyjaciół i członków rodziny, których mogą onieśmielać mniej znane produkty ziołowe, takie jak nalewki.

Szczypiorek należy do rodziny cebulowatych, a ponieważ jest rośliną wieloletnią, będzie powracał rok po roku. Rosną w kępach o wysokości 12-24 cali, które można dzielić co kilka lat, aby uzyskać większy wzrost. Szczypiorek jest odporny na strefy 3-10, ale można go wykopać i zimować w pomieszczeniu w chłodniejszym klimacie. Jako dodatkowy bonus, kwiaty szczypiorku są naprawdę pięknym zwiastunem wczesnej wiosny, który przyciągnie zapylacze do Twojego małego skrawka raju!

Szczypiorek można uprawiać od nasion — albo wysiewać bezpośrednio na zewnątrz, gdy tylko gleba będzie nadawała się do uprawy bardzo wczesną wiosną, albo wysiewać nasiona pod oświetleniem na 8-10 tygodni przed średnimi ostatnimi przymrozkami. Ponieważ jednak szczypiorek jest łatwo dostępny w większości szkółek, znacznie łatwiej jest zacząć od ustalonej sadzonki z lokalnej szkółki. Szczypiorek dobrze rośnie w wielu różnych warunkach, ale preferuje pełne słońce i żyzną, przepuszczalną glebę.

Staraj się nie zbierać szczypiorku zbyt agresywnie w pierwszym roku. Zamiast tego utrzymuj je dobrze podlewane, gdy się ustabilizują. Począwszy od drugiego roku można regularnie zbierać szczypiorek, obcinając łodygi nożycami ogrodowymi kilka cali od podstawy.

Krwawnik pospolity (Achillea millefolium)

Krwawnik pospolity (Achillea millefolium) to wdzięczny, użyteczny i wytrzymały dodatek do ogrodu ziołowego dla początkujących. Ta bylina ma wiele zastosowań – zarówno wewnętrznych, jak i zewnętrznych – i ma długą historię umieszczania jej w ogrodach aptecznych. Dla wielu zielarzy pierwsze dwie rzeczy, które przychodzą na myśl w przypadku krwawnika, to gojenie się ran i obniżenie gorączki. Dowiedz się więcej o dobroczynnych właściwościach krwawnika w artykule Dodawanie krwawnika do swojej Materia Medica i krwawnika pospolitego jako naturalnego środka na gorączkę i grypę.

W szkółkach iw katalogach nasion dostępnych jest wiele odmian krwawnika ozdobnego, ale zwykły biały krwawnik jest tradycyjnie używany przez zielarzy. Ta odporna na suszę bylina pochodzi z prerii półkuli północnej i jest odporna na strefy 3-9. Krwawnik pospolity jest odporny na suszę, co pomaga wyjaśnić, dlaczego woli rosnąć w suchej, przepuszczalnej glebie iw pełnym słońcu.

Możesz dość łatwo wyhodować krwawnik z nasion, albo bezpośrednio wysiewając nasiona do ogrodu po tym, jak minie zagrożenie mrozem, albo wysiewając nasiona w pomieszczeniu około sześć tygodni przed przeciętnym ostatnim przymrozkiem (moja preferowana metoda). Nasiona są „zależnymi od światła kiełkownikami”. Oznacza to, że potrzebują światła, aby wykiełkować i należy je tylko spryskać i mocno docisnąć do wierzchu gleby, nie przykrywać brudem ani nie wbijać zbyt głęboko (Carpenter, 2015). Utrzymuj wilgotność gleby aż do kiełkowania, co trwa 7-14 dni, a następnie rozrzedź sadzonki krwawnika w odległości około 12 cali. Jeśli sadzisz sadzonki krwawnika w pomieszczeniu, przesadzaj je na zewnątrz, gdy minie całe niebezpieczeństwo mrozu. Z czasem krwawnik zapełni się i utworzy gęstą, zieloną plamę, na którą Ty i motyle możecie czekać rok po roku.

Staraj się nie zbierać krwawnika zbyt agresywnie w pierwszym roku; zamiast tego pozwól mu skoncentrować swoją energię na rozwijaniu głębokiego systemu korzeniowego. W drugim roku i później należy zebrać nadziemne części krwawnika we wczesnych stadiach kwitnienia, używając ostrych nożyc do odcięcia kilku cali od podstawy.

Nasiona krwawnika są dostępne za pośrednictwem Strictly Medicinal Seeds, Fedco, Richters i innych internetowych dostawców nasion.

Mięta pieprzowa (Mentha x piperita)

Mięta pieprzowa (Mentha x piperita) to kolejny doskonały wybór dla początkującego ogrodu ziołowego, który ma wiele zastosowań zarówno w aptece, jak iw kuchni. Mój ulubiony sposób wykorzystania mięty pieprzowej jest również najłatwiejszy – herbata! Odświeżający i podnoszący na duchu smak mięty pieprzowej jest bardzo przydatny do maskowania mniej smacznych lub gorzkich smaków. Możesz używać mięty pieprzowej w nalewkach, octach lub olejkach, aw kuchni błyszczy po zmieszaniu z koktajlami, sałatkami, pesto i deserami. Tradycyjnie uważa się go za środek wspomagający trawienie, który może pomóc złagodzić nudności (Lane i in., 2012) i bóle głowy (Kligler, B. & Chaudhary, S., 2007).

Ponieważ mięta pieprzowa jest hybrydą, najlepiej wyhodować ją z ugruntowanej sadzonki, a nie z nasion. Jeśli odwiedzisz lokalną szkółkę, szybko przekonasz się, że istnieje ogromna liczba odmian mięty pieprzowej do wyboru, w tym o smaku cytrynowym i czekoladowym. Jednak tradycyjna i prosta mięta pieprzowa (Mentha x piperita) jest tym, czego zielarze używają najczęściej. W wielu przypadkach miętę pieprzową można zastąpić miętą zieloną (Mentha spicata), która lepiej nadaje się do gorących klimatów.

Mięta pieprzowa jest odporna w strefach 3-7, a mięta zielona w strefach 4-11. W naturze rośliny te rosną wzdłuż brzegów strumieni. Uprawiając je w przydomowym ogrodzie, spróbuj odtworzyć te warunki, zapewniając dużo wody, żyzną glebę i pełne słońce do półcienia. Umieść rośliny mięty pieprzowej lub mięty zielonej w odległości 18-24 cali od siebie. Obie te rośliny mogą rozprzestrzeniać się szybko i do tego stopnia, że stają się inwazyjne, więc daj im wydzieloną przestrzeń w swoim ogrodzie lub hoduj je w pojemnikach. Zarówno mięta pieprzowa, jak i mięta zielona to byliny, więc powinny powracać rok po roku bez dodatkowej pracy z Twojej strony – wygraj!

Bez czarny (Sambucus nigra, S. canadensis lub S. cerulea) jagoda i kwiat

Syrop z czarnego bzu jest jednym z pierwszych sposobów na zielarstwo, jakiego doświadcza wiele osób. Od wieków jest stosowany w celu wzmocnienia układu odpornościowego przy pierwszych oznakach przeziębienia lub grypy, a bez czarny (Sambucus nigra, S. canadensis lub S. cerulea) jest często nazywany „apteczką dla wieśniaków” ”. Syrop zawiera owoce czarnego bzu, ale kwiaty czarnego bzu są również przydatne i są głównym składnikiem ukochanych nalewek z czarnego bzu, herbat obniżających gorączkę i nie tylko. Od dawna czczony jako magiczna i święta roślina, bez czarny jest wspaniałym dodatkiem do ogrodu ziołowego dla początkujących.

Elder jest w rzeczywistości wysokim krzewem lub niskim drzewem, które może z łatwością osiągnąć 15-30 stóp wysokości. Z tego powodu wielu ogrodników decyduje się sadzić ją wzdłuż linii ogrodzenia lub przy garażu lub szopie, zamiast bezpośrednio w ogrodzie, gdzie mogłaby zacieniać inne rośliny. Bez czarny (Sambucus canadensis) pochodzi ze wschodniej Ameryki Północnej i jest blisko spokrewniony z europejskim czarnym bzem (Sambucus nigra). Na zachodnim wybrzeżu częściej można spotkać czarnego bzu (S. cerulea), który ma ciemnoniebieskie, woskowate jagody.

W Stanach Zjednoczonych bzu czarnego często można znaleźć w wilgotnej glebie wzdłuż poboczy dróg, pól i strumieni, więc prawdopodobnie można go znaleźć w pobliżu, jeśli nie masz miejsca do uprawy w ogrodzie. Jednak posiadanie obfitych zapasów czarnego bzu i kwiatów na własnym podwórku, którymi można się dzielić z rodziną, przyjaciółmi i innymi zielarzami, to prawdziwy luksus!

Odporny bez czarny (Sambucus spp.) jest odporny w strefach 3-10 i lubi rosnąć w wilgotnej, dobrze przepuszczalnej glebie w pełnym słońcu do półcienia. Najlepiej jest wyhodować co najmniej dwa lub trzy krzewy czarnego bzu blisko siebie (około 60 stóp od siebie), aby zwiększyć szybkość kiełkowania, co da ci więcej kwiatów i jagód.

Możliwe jest wyhodowanie starszego z nasion, jeśli masz dużo cierpliwości, ale łatwiej i szybciej jest kupić sadzonkę o ustalonej pozycji od internetowego lub lokalnego dostawcy. Jeszcze lepiej, zadzwoń do znajomego zielarza, który pozwoli ci wykopać trochę ich! Bez czarny rozprzestrzenia się przez odrosty korzeniowe, więc od czasu do czasu będziesz chciał je przyciąć lub wykopać i podzielić się nimi z innymi ogrodnikami. Po ustabilizowaniu się czarnego bzu można zbierać białe kwiaty w kształcie baldaszków wczesnym latem i pyszne niebieskie lub fioletowe jagody późnym latem/wczesną jesienią. (Jeśli zobaczysz czarnego bzu z czerwonymi jagodami, uważaj, może to być trujący S. racemosa.)

Wskazówka: Ptaki kochają bzu czarnego tak samo jak my, więc możesz pomyśleć o zarzuceniu siatek przeciw ptakom na swoje drzewa w okresie dojrzewania jagód, aby mieć pewność, że również będziesz cieszyć się zbiorami!

Calendula (Calendula officinalis)

Jestem naprawdę oczarowany nagietkiem lekarskim (Calendula officinalis) i wierzę, że zasłużył na miejsce w ziołowym ogrodzie każdego początkującego. Kwiaty nagietka (szczególnie płatki) są używane w herbatach, nalewkach i olejkach. Ten wesoły żółty kwiat jest potężnym ziołem leczącym rany, które jest tradycyjnie używane do łagodzenia i leczenia skaleczeń, oparzeń, ukąszeń, wysypek, skręceń i innych otarć. To dlatego olejek z nagietka jest używany jako baza w tak wielu letnich maściach, balsamach i mydłach!

Wewnętrznie, wielu zielarzy używa nalewek i herbatek z nagietka, aby wspomóc woreczek żółciowy, wątrobę i układ trawienny, szczególnie w przypadkach, gdy obecny jest stan zapalny, jak przy wrzodach (Hoffmann, 2003). Kwiaty nagietka są również jadalne i można je posypać letnimi sałatkami, zamrozić w ozdobne kostki lodu i spożywać jako sezonowy dodatek. Dowiedz się więcej o tym cudownym zielu w części Zastosowania nagietka: 14 naszych ulubionych przepisów i środków zaradczych oraz Zioło rodzinne: pomocne kwiaty nagietka.

Nagietek można łatwo rozpocząć od nasion. Możesz wysiać nasiona bezpośrednio w ogrodzie, gdy minie już niebezpieczeństwo mrozu, lub możesz wysiać nasiona w pomieszczeniu na 4-6 tygodni przed przeciętnym ostatnim przymrozkiem, a następnie przesadzić sadzonki na zewnątrz, gdy minie całe niebezpieczeństwo mrozu. Wbij nasiona około ¼ cala w glebę i utrzymuj wilgotność gleby, aż nasiona wykiełkują. Rośliny nagietka powinny być sadzone lub przerzedzane w odległości około 12 cali od siebie w słonecznym miejscu z żyzną, dobrze przepuszczalną glebą.

Zbieranie nagietka to wielka radość! Co kilka dni po prostu wczesnym rankiem zrywaj wesołe złote kwiaty z łodygi palcami lub nożycami ogrodowymi. Nagietek jest hojny, a im więcej kwiatów zbierzesz, tym więcej wyprodukuje. Więc nie wstydź się swoich zbiorów nagietka; Lubię wychodzić każdego ranka z filiżanką kawy i zbierać codzienny rumieniec lepkich, żywicznych kwiatów.

Calendula jest tak zwaną „samosiewną rośliną jednoroczną” i stanowi wspaniałe wprowadzenie do oszczędzania nasion. Pod koniec lata zwolnij zbiory nagietka i pozostaw kwiaty na łodygach, aby mogły zacząć rozwijać nasiona (na zdjęciu powyżej). Przed pierwszymi przymrozkami (i zanim ptaki będą mogły je zjeść!) wyciągnij nasiona z główek i włóż je do gleby, aby zapewnić plony w przyszłym roku. Jeśli w Twojej okolicy jest dużo ptaków, rozważ przykrycie kwiatów nagietka późnym latem siatką dla ptaków lub owadów, aby nasiona mogły się rozwijać bez zjedzenia.

Podobnie jak krwawnik, istnieje wiele uprawnych odmian kolorowego i ozdobnego nagietka. Trzymaj się Calendula officinalis w swoim aptecznym ogrodzie. Odniosłem sukces z nasionami nagietka zarówno od Strictly Medicinal Seeds, jak i Fedco. Richters to świetna opcja dla kanadyjskich zielarzy.

Tulsi (Ocimum spp.)

Tulsi, znana również jako święta bazylia (Ocimum spp.), jest pysznym adaptogennym ziołem, które szczególnie dobrze nadaje się do herbat. Tulsi ma długą historię stosowania w zaburzeniach równowagi oddechowej ze względu na swoje działanie przeciwwirusowe, przeciwbakteryjne, zmniejszające przekrwienie i napotne (Wood, 2008). W swoich ojczystych Indiach tulsil jest uważany za święty (stąd popularna nazwa „święta bazylia”) i często jest uprawiany w doniczkach w pobliżu wejścia do domu. Zobacz 7 sposobów używania Tulsi na co dzień, aby uzyskać więcej informacji na temat tego niezwykle przydatnego, aromatycznego zioła.

Tulsi rośnie jako roślina wieloletnia w Indiach oraz w najcieplejszych strefach mrozoodporności USA 10-12. Jednak w chłodniejszym klimacie, w tym w większości Stanów Zjednoczonych, jest uprawiana jako samosiewna roślina jednoroczna, która obumiera po pierwszych przymrozkach.

Istnieje wiele odmian tulsi, ale odmianą, którą wielu ogrodników, w tym ja, miało najwięcej szczęścia w uprawie, jest umiarkowana odmiana tulsi (Ocimum africanum). Ta odmiana ma zielone liście i fioletowe aromatyczne kwiaty. Byłem zdumiony jego wigorem w moim ogrodzie w strefie 6, a im więcej zbieram, tym bardziej odrasta! Podobnie jak nagietek, wysieje się samoczynnie w przyszłym roku, co wymaga bardzo niewiele pracy z twojej strony.

Tulsi można łatwo uruchomić z nasion. Jeśli wysiewasz nasiona bezpośrednio do ogrodu, późną jesienią lub wczesną wiosną wbij je w glebę na około 1/4 cala, przykryj i wklep. Możesz również wysiać nasiona w pomieszczeniu na 4-6 tygodni przed średnimi ostatnimi wiosennymi przymrozkami. Rozrzedź lub przeszczep sadzonki w odległości około 24 cali od siebie. Tulsi preferuje pełne słońce i regularną, przepuszczalną glebę. Aby zebrać, użyj nożyc ogrodniczych, aby odciąć górne 4-6 cali rośliny.

Moją pierwszą uprawę nasion tulsi (świętej bazylii) pozyskałem z Strictly Medicinal Seeds i od tamtej pory niezawodnie same się rozsiewają.

Mak kalifornijski (Eschscholzia californica)

Mak kalifornijski (Eschscholzia californica) działa uspokajająco i uspokajająco, dlatego wielu zielarzy dodaje go do nalewek wspomagających zdrowy sen. Ta wesoła pomarańczowa bylina jest nieuzależniającym kuzynem maku lekarskiego (Papaver somniferum) i podobnie jak jego kuzyn ma właściwości przeciwbólowe (Mars, 2001). To sprawdzone zioło jest wystarczająco bezpieczne dla dzieci i jest najczęściej używane w herbatach i nalewkach.

Chociaż kalifornijskie maki wyglądają na delikatne, w rzeczywistości są wytrzymałą, odporną na suszę rośliną, która rozwija się na kamienistej lub piaszczystej glebie, dobrze osuszonej iw pełnym słońcu. Maki kalifornijskie są uprawiane jako jednoroczne w strefach 1-7, ale przetrwają jako krótkotrwałe byliny w cieplejszych strefach 8-10. Rośliny te są łatwe w uprawie z nasion i można je wysiewać bezpośrednio w ogrodzie późną jesienią lub wczesną wiosną. Po prostu rozrzuć nasiona na wzburzonej glebie i wklep je na miejscu. Nie martw się o ich przerzedzenie po tym, jak wykiełkują wczesną wiosną. Po prostu dobrze je odchwaszczaj i podlewaj, gdy się zapełnią.

Zbieraj liście i kwiaty maku wczesnym rankiem, kiedy roślina jest w pełnym rozkwicie. Użyj noża polowego lub nożyc ogrodowych, aby zebrać górne 6-10 cali rośliny, w tym kwiat. Nalej świeżą roślinę lub wysusz ją na stojakach do późniejszego wykorzystania.

Mak kalifornijski jest dostępny w Strictly Medicinal Seeds, Johnny’s Selected Seeds i innych dostawcach internetowych. Jeśli odwiedzasz centrum ogrodnicze, to ziarno jest zwykle zaopatrzone w nasiona kwiatów ozdobnych.

Nie zapomnij o chwastach!

Jednym z najprostszych sposobów, aby początkujący ogrodnicy mogli jak najlepiej wykorzystać swoje podwórko, jest po prostu zwrócenie większej uwagi na „chwasty”, które już tam rosną. Przyjrzyj się uważnie, czy babka (Plantago spp.), fiołek (Viola spp.), gwiazdnica (Stellaria spp.), mniszek lekarski (Taraxacum officinale), tasak (Galium aparine) i inne przydatne zioła są już na wyciągnięcie ręki . Obserwując pożyteczne rośliny, które już zadomowiły się na Twoim podwórku, będziesz w stanie dowiedzieć się więcej o lokalnych warunkach wzrostu i rodzajach roślin, które dobrze się rozwijają w Twoim bardzo specyficznym klimacie przydomowym.

Następne kroki dla początkujących ogrodników

Łatwe w uprawie, wszechstronne zioła zawarte w tym artykule mają na celu zmoczenie stóp niezależnie od tego, gdzie mieszkasz w USA. Po zdobyciu odrobiny doświadczenia możesz rozszerzyć swój ogród, badając rośliny, które są pochodzi z Twojego regionu. Te rośliny są już przystosowane do twojego specyficznego klimatu, więc prawdopodobnie będą dobrze rosnąć w twoim ogrodzie. Zaprzyjaźnienie się z pobliskimi ogrodnikami i zielarzami również pomoże w rozwoju Twojego ogrodu – zawsze są nasiona, kiełki i cebulki, którymi można się dzielić!

Książki ogrodnicze

Wszystkie strefy uprawy

Wyhoduj własne leki ziołowe autorstwa Marii Noel Groves

Farmer organicznych ziół leczniczych autorstwa Jeffa i Melanie Carpenterów

Uprawa zagrożonych ziół leczniczych Richo Cech (założyciel Strictly Medicinal Seeds)

Hodowca ziół leczniczych Richo Cech

Medycyna podwórkowa autorstwa Julie Bruton-Seal i Matthew Seal

Jak poruszać się jak ogrodnik, Deb Soule

Północny wschód

The Medicinal Forest Garden Handbook autorstwa Anne Stobart

Środkowy Zachód

Dzikie rośliny lecznicze prerii autorstwa Kelly Kindscher

Góry Skaliste

Mountain States Medicinal Plants autorstwa Briana Wiles

Wybrzeże Pacyfiku i północny zachód

Rośliny lecznicze zachodniego Pacyfiku autorstwa Michaela Moore’a
Peterson Field Guide to Western Medicinal Plants and Herbs autorstwa Stephena Fostera i Christophera Hobbsa
Pacific Northwest Medicinal Plants autorstwa Scotta Kloosa

Południowy zachód

Rośliny lecznicze pustyni i zachodniego kanionu autorstwa Michaela Moore’a

Southwest Medicinal Plants autorstwa Johna Slattery

Aby uzyskać bardziej pomocne rekomendacje dotyczące książek, zobacz Herbal Bookshelf Akademii Ziołowej.

Na zakończenie,

Założenie ogródka ziołowego dla początkujących to wspaniały krok w kierunku nawiązania głębszej relacji z roślinami w aptece. Zanim się zorientujesz, możesz znaleźć się po kolana w kupie kompostu, radośnie zbierając tasaki i dziękując dżdżownicom za ich ciężką pracę!

PRZYPISY

Hoffmann, David (2003). Zielarstwo medyczne. Rochester, VT. Prasa o sztuce uzdrawiania.

Kligler, B. i Chaudhary, S. (2007). Olej miętowy. W American Family Physician, 75(7) (str. 1027-1030).

Lane, B., Cannella, K., Bowen, C., Copelan, D., Nteff, G., Barnes, K.,… & Lawson, J. (2012). Badanie skuteczności aromaterapii mięty pieprzowej na nudności u kobiet po cesarskim cięciu. Journal of Holistic Nursing, 30(2), 90-104.

Mars, B. (2001). Naturalnie bez uzależnień: uwolnienie się od cukru, kofeiny, uzależnień od jedzenia, tytoniu, alkoholu, leków na receptę. Rochester, VT: Healing Arts Press.

Drewno, Mateusz. (2008). Ziemski ziołowy: Kompletny przewodnik po roślinach leczniczych starego świata. Berkeley, Kalifornia: Północnoatlantyckie Książki.